उरी घाव सोशीत जाईन मीही
नव्याने पुन्हा गीत गाईन मीही
जरी अंधकारात रात्रंदिनी मी
उद्याचा उष:काल पाहीन मीही
निघालो असा दूरच्या मी प्रवासा
नवे गाव शोधीत राहीन मीही
विषाचे घडे पेरलेले नशीबी
सडे अमृताचेच वाहीन मीही
जरी खोल आहे जुने दु:ख माझे
सुखाच्या सरी आज नाहीन मीही
-काव्य सागर
0 comments:
Post a Comment