जरा जगून बघू...

Friday, January 22, 2010

रोज रोज पुन्हा पुन्हा
तेच रडगाणे
ओठांवरी हसू तरी
किती रे बहाने
पुर्‍या झाल्या पळवाटा
थोडे थांबून बघू
जरा जगून बघू...

कोण तुझे कोण माझे
शोधायला वेळ नाही
धावत्या पायाचा माझ्या
घड्याळाशी मेळ नाही
वेळ-काळ विसरून पुन्हा एकवार
कधीतरी पायवाट चुकुन बघू
जरा जगून बघू...

दु:ख माझ्या उरातले
रोज रोज सलते हे
सुख जरी नाममात्र
तरी कुठे मिळते हे
सोड सार्‍या दु:खचिंता मनाच्या तळ्यात
घेउनिया झेप जरा उडून बघू
जरा जगून बघू...

प्रेम माझे सांगण्यास
माझ्यापाशी बोल नाही
तरी मुकेपणाचेच
क्षण अनमोल काही
हात हाती घेउनिया सांज ढळताना
आभाळीचा चंद्र तिच्या डोळ्यात बघू
जरा जगून बघू...

मन दु:खाच्या भरात
जरी होई दीनवाणे
मुखवट्यांच्या जगात
ओठी सुखाचे तराणे
शहाण्याचे सोन्ग पुरे, मनातून खरे
वेड्यापरि थोडे आता वागून बघू
जरा जगून बघू...
-काव्य सागर

सांग सांग देवा सांग

Wednesday, January 13, 2010

सांग सांग देवा सांग। हे शिक्षण नडेल काय ?
गळ्या भोवती फास आवळून प्रश्न सुटेल काय?

देवा सांग अभ्यासाचे ओझे झेपेल काय ?
स्पर्धेच्या या रणामध्ये आयुष्य संपेल काय ?
सांग सांग देवा सांग। हे शिक्षण नडेल काय ?
गळ्या भोवती फास आवळून प्रश्न सुटेल काय?

चढाओढी मध्ये वर्षे चालली सरत
सुखाचे हे बालपण येईल का परत
सांग सांग देवा सांग। हे शिक्षण नडेल काय ?
गळ्या भोवती फास आवळून प्रश्न सुटेल काय?

शाळेच्या या जेलमध्ये रोज नवा पेपर
फुलांवरी का रे असे काट्याचे भार
सांग सांग देवा सांग। हे शिक्षण नडेल काय ?
गळ्या भोवती फास आवळून प्रश्न सुटेल काय?

- काव्य सागर