अडगळीच्या खोलीत सापडली
एक जुनी कवितांची वही
धुळीत माखलेले काही शब्द
आणि काही भावना कोंडलेल्या
काही मोडक्या तोडक्या चाली
अन् न लागलेले गंधारही
पूर्ण न केलेल्या काही कविता
आणि धूसर झालेले विचार
आता या कवितांचं काय करायचं?
घरदार, कर्तव्ये सांभाळतील ही मुलंबाळं
कवितेस कोण सांभाळणार?
तिच्या अपेक्षांचे ओझे फार आहे...
फार बोलत नाही म्हणा ती!
पण मी जाणतोच तिच्या मनातले
तिच्या पूर्णत्वाची आस लागून
चार दिवस अधिक जगेन कदाचित
आणि नाहीच जमले तर मग
सरणावर माझ्यासोबत सती जायला
मागेपुढे पाहणार नाही ती
अनंतात विलीन झाल्यावरच
मुक्ती लाभेल तिला
आणि त्यामुळेच मलाही
-काव्य सागर
0 comments:
Post a Comment